Już po rekolekcjach “Duch Pana Boga nade mną” z Ulfem Ekmanem

W dniach 23-25 lutego b.r. w Sali Papieskiego Wydziału Teologicznego oraz w Centrum Kongresowym  przy Hali Stulecia odbyły się rekolekcje “Duch Pana Boga nade mną” z udziałem: ks. biskupa Andrzeja Siemieniewskiego, szwedzkiego teologa i misjonarza Ulfa Ekmana, Andrzeja Sionka  i Marcina Jakimowicza.  W piątek 23 lutego spotkali się  duszpasterze i liderzy wspólnot charyzmatycznych, którzy uczestniczyli w konferencjach i modlitwach.

Nauczanie było skoncentrowane na temacie: “Aby byli jedno…” Głębszej analizie był poddany temat jedności zawarty w Liście do Efezjan (EF 4, 1-6)

A zatem zachęcam was ja, więzień w Panu, abyście postępowali w sposób godny powołania, jakim zostaliście wezwani, całą pokorą i cichością, z cierpliwością, znosząc siebie nawzajem w miłości. Usiłujcie zachować jedność Ducha dzięki więzi, jaką jest pokój. Jedno jest Ciało i jeden Duch, bo też zostaliście wezwani do jednej nadziei, jaką daje wasze powołanie. Jeden jest Pan, jedna wiara, jeden chrzest. Jeden jest Bóg i Ojciec wszystkich, który [jest i działa] ponad wszystkimi, przez wszystkich i we wszystkich”.

Kościół jest Ciałem Chrystusa. Słowem wspólnym jest “JEDEN” – siedem razy wymieniona jest jedność.  Mówi nam to o kompletności, o pełni Kościoła.  Jeśli Pan jest jeden, to i my musimy być JEDNO, gorliwie dążąc do zachowania jedności ducha.  A jeśli jesteśmy tego częścią to powinno to być widoczne.

Wymieniono 5 kroków do jedności:

1. Iść razem,

2. Słuchać się wzajemnie.

3. Nie być w defensywie,

4. Nie unikać różnic, mówić o nich,

5. W tym świetle modlić się.

Jedność jest w sercu Kościoła. Jezus umarł i zmartwychwstał, aby zgromadzić i zjednoczyć dzieci Boże.  Nasze ewangelizowanie ma pociągać.  Powinniśmy słuchać tego co Duch Święty mówi do Kościoła i przez Kościół i być napełnieni nadzieją. W czasie konferencji wybrzmiał temat namaszczenia.

“Co do was, to namaszczenie, które otrzymaliście od Niego, trwa w was i nie potrzebujecie pouczenia od nikogo, ponieważ Jego namaszczenie poucza was o wszystkim. Ono jest prawdziwe i nie jest kłamstwem. Toteż trwajcie w nim tak, tak jak was nauczył” (1J, 2-27).

Namaszczenie jest darem dla Kościoła. Jeżeli będzie trwali w namaszczeniu Namaszczonego – Mesjasza, to będziecie trwali w Bogu. Wspólnota może się ostać tylko w Duchu Świętym. Łaska Boża to przychylność Boga, była ona nad Jezusem, który wzrastał w niej przez trzydzieści lat.  W Duchu Świętym wołamy: Przyjdź Panie Jezu! Jest oliwa namaszczenia nad naszym życiem. Mamy być gotowi do przyjęcia więcej oliwy. Kluczem, aby otrzymać namaszczenie jest modlitwa. Podjęto temat uwielbienia Boga.  Bóg szuka czcicieli, którzy czczą Go w Duchu i Prawdzie.

Ważny w tym wszystkim jest język, jaki używamy, jak mówimy o swoich braciach i siostrach wyznających Jezusa Chrystusa. Język jest jak mały ster i może zmienić bieg twojego życia.

“Jeśli, kto nie grzeszy mową, jest mężem doskonałym, zdolnym utrzymać w ryzach całe ciało”  (Jk, 3, 2). 

“Języka natomiast nikt z ludzi nie potrafi okiełznać, to zło niestateczne, pełne zabójczego jadu. Przy jego pomocy wielbimy Boga i Ojca i nim przeklinamy ludzi, stworzonych na podobieństwo Boże. Z tych samych ust wychodzi błogosławieństwo i przekleństwo. Tak być nie może, bracia moi. Czyż z tej samej szczeliny źródła wytryska woda słodka i gorzka? Czy może, bracia moi, drzewo figowe rodzić oliwki albo winna latorośl figi. Także słone źródło nie może wydać słodkiej wody. “(Jk 3,8-12).

Omówiono także temat rozeznawania w życiu każdego człowieka . Zachęcono uczestników do wypowiadania błogosławieństw i strzeżenia namaszczenia  oraz do modlitwy  o wylanie Ducha Świętego w naszych wspólnotach.

Liderzy Wspólnoty Podwyższenia Krzyża Świętego